کمپینگ در چادر فعالیتی است که بسیاری هر تابستان مشتاقانه منتظر آن هستند. این فرصتی است برای در آغوش گرفتن فضای باز، استراحت، آرامش و زندگی ساده. اما برخی از جنبه‌های چادر می‌تواند چالش برانگیز باشد. یک اشتباه می‌تواند منجر به یک شب بسیار ناراحت کننده در زیر ستاره‌ها شود.
این نکات و ترفندها برای کمپینگ در چادر به مبتدیان کمک می‌کند تا بدون ترس آن را امتحان کنند - و ممکن است به کمپینگ‌کنندگان باتجربه هم چیزهایی یاد بدهد.
باب دوشن از بنگور و یکی از نویسندگان ستون اخبار روزانه گود بردینگ در بنگور خاطرنشان می‌کند که نحوه ورود شما به اردوگاه، میزان لوازمی را که می‌توانید با خود بیاورید، تعیین می‌کند.
در یک طرف، کوله گردی قرار دارد که در آن تمام وسایل خود (از جمله چادرها) را پیاده به محل کمپ می‌رسانید. در این حالت، شما به آنچه می‌توانید حمل کنید محدود هستید. خوشبختانه، بسیاری از شرکت‌ها تجهیزات سبک وزن مخصوص این نوع کمپینگ، از جمله زیراندازهای خواب جمع و جور، اجاق‌های کوچک و واحدهای تصفیه آب کوچک، تولید کرده‌اند. بنابراین اگر کمی خرید کنید و وسایل خود را به طور استراتژیک بسته بندی کنید، هنوز هم می‌توانید در مناطق دورافتاده راحتی پیدا کنید.
از طرف دیگر، چیزی است که «کمپینگ با ماشین» نامیده می‌شود، جایی که می‌توانید وسیله نقلیه خود را مستقیماً به محل کمپ ببرید. در این حالت، می‌توانید همه چیز را به جز سینک آشپزخانه بسته‌بندی کنید. این نوع کمپینگ امکان استفاده از چادرهای بزرگتر و پیچیده‌تر، صندلی‌های کمپینگ تاشو، فانوس، بازی‌های تختهای، کباب‌پز، کولر و موارد دیگر را فراهم می‌کند.
جایی در میانه راحتی کمپینگ، کمپینگ با قایق کانو قرار دارد که در آن می‌توانید با پارو به محل کمپ بروید. این نوع کمپینگ تجهیزات شما را به آنچه می‌توانید راحت و ایمن در قایق کانو خود جا دهید، محدود می‌کند. همین امر در مورد سایر وسایل حمل و نقل مانند قایق‌های بادبانی، اسب‌ها یا ATVها نیز صدق می‌کند. میزان تجهیزات کمپینگ که می‌توانید همراه داشته باشید بستگی به نحوه رسیدن شما به کمپ دارد.
جان گوردون از شرکت کنبانک توصیه می‌کند که اگر چادر جدیدی خریده‌اید، قبل از رفتن به طبیعت، سرهم کردن آن را در نظر بگیرید. آن را در یک روز آفتابی در حیاط خلوت خود قرار دهید و ببینید که چگونه تمام تیرک‌ها، بوم، پنجره‌های توری، طناب‌های بانجی، چسب ولکرو، زیپ‌ها و میخ‌ها به هم متصل می‌شوند. به این ترتیب، وقتی برای نصب چادر از خانه دور هستید، کمتر عصبی خواهید بود. این کار همچنین به شما فرصتی می‌دهد تا تیرک‌های شکسته چادر یا بوم پاره شده را قبل از اینکه واقعاً به آن نیاز داشته باشید، تعمیر کنید.
بیشتر کمپ‌ها و اردوگاه‌های تعیین‌شده قوانین مهمی برای رعایت دارند که برخی از آنها ممکن است چندان واضح نباشند، به‌خصوص برای کسانی که برای اولین بار در این رویداد شرکت می‌کنند. به‌عنوان مثال، برخی از کمپ‌ها از کمپ‌نشینان می‌خواهند که قبل از روشن کردن آتش، مجوز آتش‌سوزی دریافت کنند. برخی دیگر زمان ورود و خروج مشخصی دارند. بهتر است این قوانین را از قبل بدانید تا بتوانید آماده باشید. وب‌سایت مالک یا مدیر کمپ را بررسی کنید یا مستقیماً از طریق ایمیل یا تلفن با آنها تماس بگیرید.
وقتی به محل کمپ رسیدید، با دقت در مورد محل دقیق برپایی چادرتان فکر کنید. هیزل استارک، یکی از مالکان مدرسه فضای باز مین، توصیه می‌کند که یک نقطه مسطح انتخاب کنید و از خطراتی مانند شاخه‌های آویزان اجتناب کنید. همچنین، در صورت امکان، در مناطق مرتفع چادر بزنید.
جولیا گری از اوران گفت: «مطمئن شوید که چادرتان را در ارتفاع پایین برپا نمی‌کنید، مخصوصاً اگر پیش‌بینی بارندگی می‌شود. مگر اینکه بخواهید در تختی بخوابید که نشتی دارد.»
اگر حداقل یک بار بتوانید بدون باران در مِین اردو بزنید، خودتان را خوش‌شانس بدانید. ایالت پاین به خاطر آب و هوای به سرعت در حال تغییرش شناخته شده است. به همین دلیل، استفاده از یک لایه بیرونی چادر می‌تواند عاقلانه باشد. معمولاً یک توری چادر روی چادر نصب می‌شود و لبه‌های آن از همه طرف از چادر دور است. این فضای بین دیواره چادر و توری‌ها به کاهش میزان آب ورودی به چادر کمک می‌کند.
با این حال، وقتی دما در شب کاهش می‌یابد، قطرات آب می‌توانند روی دیوارهای چادر، به خصوص نزدیک کف، تشکیل شوند. این تجمع شبنم اجتناب‌ناپذیر است. به همین دلیل، بتانی پریبل از السورث توصیه می‌کند وسایل خود را از دیوارهای چادر دور نگه دارید. در غیر این صورت، ممکن است با کیسه‌ای پر از لباس‌های خیس از خواب بیدار شوید. او همچنین توصیه می‌کند یک برزنت اضافی همراه داشته باشید که در صورت بارندگی شدید - مانند غذا خوردن در زیر چادر - می‌توان آن را برای ایجاد یک سرپناه اضافی در خارج از چادر بست.
سوزان کپل از وینترپورت می‌گوید قرار دادن یک ردپا (یک تکه بوم یا ماده‌ای مشابه) زیر چادرتان نیز می‌تواند تفاوت ایجاد کند. این کار نه تنها مقاومت بیشتری در برابر آب ایجاد می‌کند، بلکه چادر را از اشیاء تیز مانند سنگ و چوب نیز محافظت می‌کند و به گرم ماندن شما و افزایش طول عمر چادرتان کمک می‌کند.
هر کسی نظر خودش را در مورد اینکه کدام نوع تخت برای چادر زدن بهتر است دارد. بعضی افراد از تشک‌های بادی استفاده می‌کنند، در حالی که برخی دیگر تشک‌های فومی یا تختهای کودک را ترجیح می‌دهند. هیچ چیدمان «درستی» وجود ندارد، اما اغلب راحت‌تر است که نوعی بالشتک بین خود و زمین قرار دهید، به خصوص در ایالت مین که سنگ‌ها و ریشه‌های لخت تقریباً در همه جا یافت می‌شوند.
کوین لارنس از منچستر، نیوهمپشایر می‌گوید: «من متوجه شده‌ام که هر چه سطح خواب شما بهتر باشد، تجربه بهتری خواهید داشت.» در هوای سرد، معمولاً یک زیرانداز سلولی بسته و سپس رختخوابمان را پهن می‌کنم.
در ایالت مین، عصرها اغلب سرد هستند، حتی در اواسط تابستان. بهتر است برای دمای خنک‌تر از آنچه انتظار دارید برنامه‌ریزی کنید. لارنس توصیه می‌کند برای عایق‌بندی، یک پتو روی یک زیرانداز یا تشک قرار دهید، سپس داخل کیسه خواب بروید. به علاوه، آلیسون مک‌دونالد مرداک از گولدزبورو کف چادر خود را با یک پتوی پشمی می‌پوشاند که رطوبت را جذب می‌کند، به عنوان عایق عمل می‌کند و راه رفتن روی آن راحت است.
یک چراغ قوه، چراغ پیشانی یا فانوس را در جایی که پیدا کردنش در نیمه شب آسان باشد، نگه دارید، زیرا احتمال دارد که مجبور شوید به دستشویی بروید. راه نزدیکترین توالت یا حمام را بدانید. برخی حتی چراغ‌های خورشیدی یا باتری‌دار را در حیاط قرار می‌دهند تا آن را بیشتر ببینند.
خرس‌های سیاه مین و سایر حیوانات وحشی به راحتی جذب بوی غذا می‌شوند. بنابراین غذا را بیرون از چادر نگه دارید و حتماً آن را در شب در جای دیگری قرار دهید. در مورد کمپینگ با ماشین، این به معنای قرار دادن غذا در ماشین است. اگر با کوله پشتی سفر می‌کنید، ممکن است بخواهید غذای خود را در یک کیسه نگهداری درخت آویزان کنید. به همین دلیل، از عطر و سایر اقلام با رایحه قوی نیز باید در چادرها اجتناب شود.
همچنین، آتش را از چادر خود دور نگه دارید. اگرچه چادر شما ممکن است ضد شعله باشد، اما در برابر آتش مقاوم نیست. جرقه‌های آتش به راحتی می‌توانند در آنها سوراخ ایجاد کنند.
مگس‌های سیاه، پشه‌ها و سوراخ‌های بینی بلای جان مسافران در مِین هستند، اما اگر چادر خود را محکم ببندید، پناهگاه امنی خواهد بود. اگر مگس‌ها وارد چادر شما شدند، در صورت نداشتن بسته‌بندی مناسب، به دنبال زیپ‌های باز یا سوراخ‌هایی باشید که بتوانید موقتاً با نوار چسب ببندید. با این حال، هر چقدر هم که مراقب باشید سریع وارد چادر شوید و زیپ را پشت سر خود بکشید، باز هم ممکن است برخی مگس‌ها وارد شوند.
دوشنر می‌گوید: «یک چراغ قوه خوب به چادر بیاورید و قبل از خواب هر پشه و سوراخ بینی که می‌بینید را بکشید.» «یک پشه که در گوش شما وزوز می‌کند، کافی است تا شما را دیوانه کند.»
اگر پیش‌بینی آب و هوا، هوای گرم و خشک را نشان می‌دهد، زیپ‌های محکمی را برای دیواره‌های چادر در نظر بگیرید تا هوا از طریق درها و پنجره‌های توری جریان یابد. اگر چادر برای چند روز برپا شده باشد، این کار هرگونه بوی نامطبوعی را منتشر می‌کند. همچنین در شب‌های صاف و بدون باران، پشه‌های چادر (یا پوشش باران) را بردارید.
کری امریچ از گیلدفورد گفت: «روکش باران را بردارید و به آسمان نگاه کنید.» «کاملاً ارزش ریسک [باران] را دارد.»
به این فکر کنید که چه چیزهای کوچکی می‌تواند چادر شما را راحت‌تر کند، چه یک بالش اضافی باشد و چه یک فانوس که از سقف آویزان است. رابین هنکس چندلر از والدو کارهای زیادی برای تمیز نگه داشتن کف چادرش انجام می‌دهد. اول، کفش‌هایش را در یک کیسه زباله پلاستیکی بیرون از در گذاشت. همچنین یک زیرانداز کوچک یا حوله قدیمی را بیرون چادر نگه داشت تا وقتی کفش‌هایش را درمی‌آورد، روی آن پا بگذارد.
تام براون بوتوریرا از فریپورت اغلب یک بند رخت به بیرون چادرش وصل می‌کند، جایی که حوله‌ها و لباس‌ها را برای خشک شدن آویزان می‌کند. خانواده من همیشه یک جاروی دستی دارند تا قبل از بسته‌بندی چادر، آن را جارو کنند. همچنین، اگر چادر هنگام بسته‌بندی خیس شود، وقتی به خانه می‌رسیم آن را بیرون می‌آوریم و در آفتاب خشک می‌کنیم. این کار از آسیب دیدن پارچه توسط کپک جلوگیری می‌کند.
آیسلین سارناکی نویسنده‌ی فضای باز در مِین و نویسنده‌ی سه کتاب راهنمای پیاده‌روی در مِین، از جمله «پیاده‌روی خانوادگی در مِین» است. او را در توییتر و فیس‌بوک @1minhikegirl پیدا کنید. همچنین می‌توانید... مطالب بیشتر از آیسلین سارناکی
زمان ارسال: 5 جولای 2022